అర్ధంకాని హాలాహలం

నిన్ను మరిచిపోయి కొత్త  రొటీను  మొదలేడదమన్నా,

 వీలు పడక శూ న్యం లా మిగిలి పోతున్నా .

ఆలోచనల అంతరంగాల్లో అలా నిక్షిప్తిం అయిపోయవని యిప్పుడే తెలుస్తోంది .

ఈ కొద్ది సమయం లోనే అలా ఎలా వెళ్ళి  పోయావు హృదయంత రాలలోకి ?

నీకు భౌతికంగా దూరం అవ్వగాలిగా గాని , మానసికం గా అంతలా  పెనవేసుకు పోయావని ఆలస్యం గా

తెలుసుకున్నా.

ముందే మేలుకుని వుంటే నీ తప్పుల్ని కూడా  వొప్పులు గా చూసే లా ఎదిగి వుండే వాణ్ణి .

యింత బాధని మోస్తూ ,నీ స్మృతుల్ని నెమరేసుకుంటూ అలుపెరగని బాటసారిలా ముందుకు సాగావలసిందే నా ? .

 కళ్ళలో పెల్లుబుకుతున్నా కన్నీళ్ళని  కంటి రెప్పలకే పరిమితం చేసి ,మనం నడిచిన బాటలో

యిప్పుడు నేను వొంటరిగా నీ మాటల్ని గుర్తుచేసుకుంటూ యెంత కాలం నడవగలను?

వసంత కోకిల లా నువ్వు వచ్చి ఆనందం పంచి వెళ్లి పొతే ,మిగిలిపోయిన కాలాన్ని వసంతం లా గడపడం నా వల్ల

అవుతుందా?

మనం నడిచిన అదే బాట  , అదే అందమైన ప్రక్రుతి , ఎప్పుడు ఎదురు పడే ఆ అందమైన  మననుషులు

నీ పరోక్షం లో యింత వికృతం గా విసుగ్గా కనిపిస్తున్నారు అదేంటో ?

అసలు హాయ్ గా సాగిపోతున్న నా జీవితం లోకి అనుకోని అతిధి లా ఎవరు  రమ్మానారు ?

నా ప్రేమలో పరిపక్వత చూడ కుండా ఎవరు పోమ్మానారు?

యిలా అర్దాంతరంగా అర్ధం చేసుకోకుండా వెళ్ళిపోతే 

చేతికొచ్చిన పంట కి చీడ పట్టినట్టు కాదా?

పీడా వదిలిందని ప్రస్తుతం అనుకున్నా

 రేపు ప్రేమ తెలుసుకుని నువ్వు వచ్చినా

 నేను నీ నిన్నలలో కలిసి పోనా ?

వొక కన్నీటి బిందు వన్నా  వచ్చి నీ కళ్ళలో నా ప్రేమని తెలిపిందా ?

వదిలి పోయిన బాధకి వచ్చిన ఆనంద బాష్పలా ?

అర్ధం కాని అమృతం నువ్వూ

అర్ధం అయిన హాలాహలం నేను .