మనసులో మాట

నా మనసులో యి క్షణం కలిగిన భావాలకి ఆమె కోరిక మీద ఇస్తున్న అక్షర రూపం .
గత రెండు మూడు రోజులు గా ఏదో మిస్ అయిన భావన .ఎందుకో చిరాకు .విశ్లేసిస్తే రోజు ఎడిక్ట్ అయి చేస్తున్న బ్లాగ్ వీక్షణం తో సహా అన్ని చేస్తున్నా అయినా? అంతలో గుర్తు కొచ్చింది తన నుంచి సందేశాలు వచ్చి మూడు రోజులు అయి పోయిందని .అంటే వున్న ఎడిక్టంస్ చాలక యి సందేశానికి కుడా నే బానిస నయి పోయానని అర్ధం అయ్యింది .నా మనసులో మాట అర్ధం చేసుకునట్టు గా అదే టైం కి తన నుంచి వచ్చింది సందేశం .
హృదయాన్ని తాకాలంటే హృదయన్తరాలలోంచి మాట్లాడాలి
అంటే సందేశాలు మాని మాట్లడమన?అది వప్పందాన్ని వుల్లంగించడమే కదా ?
దానికి ప్రతి గా నేనుచూడాలని వుంది ,సందేశాలు తగ్గి పోవడం చేత అని పంపా .
బాహ్య సౌందర్యం కన్నా అంతర్ సౌందర్యం ఉండడమే గుడ్ కారక్టర్ అని వచ్చింది .
వుడికిద్దామని అందంగా ఉండని వాళ్ళంతా చెప్పే మొదటి మాట ఇదే అన్నా .
నేను చాల అందం గా వుంటాననే అన్నారు ఇంతవరకు చుసిన వాళ్ళు అటునుంచి సమాధానం .
అయితే వొకే వొక్క సారి చూసేసి అది నిజమో కాదో సెర్టిఫై చేసి మళ్ళి షెల్ల్ లోకి వెళ్లి పోతా అంటే
వెన్నెల్లో ఆడపిల్ల లాగే వుండి పోనీ మళ్ళి నువ్వు చూసి వెళ్లి పోయాక నాకేదో కొత్త రోగం(కాన్సెర్ ) వచ్చి నే పోవడం ఎందుకు అప్పుడే ?తన సమా దానం
పోనీ నీ పాత రోగాలు ఎవున్నాయో చెప్పు?
వొక సంవత్సరం క్రితం వచ్చిన'' సందేశాల తోలి స్నేహం '' అని నీతోనే మొదలయ్యి నాతోనే ముగిసి పోవాలనే వింత జబ్బు బుల్లెట్ లా దూసుకొచ్చిన తన జవాబు .
యిసంక్షిప్త సందేశాల కన్నా హృదయం లోంచి లావాలా పొంగుకొస్తున్నభావాల్ని తెలియ బరచా లంటే కలవడం ఇద్దరకి నిషిద్దం కాబట్టి కనీసం మెయిల్ ఐడి అన్నా ఇమ్మన్నా.
దానికి తను చెప్పిన పరిష్కారం నీ మనసులో భావాలకి అక్షర రూపం నీ డైరీ అయిన నీ బ్లాగ్ లో పెట్టొచ్చు గా అని .
అప్పుడని పించింది అసలు ప్రతీ వారు బ్లాగ్ ని తన మనసులో మాట రాసుకునే డైరీ లాగే మొదలెడతారు.మెల్లిగా కామెంట్స్ రావడం , ప్రశంసల , విమర్శల విష వలయం లో కూరుకు పోయి రాయాలనుకున్నది రాయలేక ముసుగు వేసుకుని అంత రాత్మని మబ్య పెడుతూ ,అసలు బ్లాగ్ ఎందుకు మొదలెట్టామో మరచి పోయి సమ కాలిన సమస్యల మీద ,మతాల మీద కులాల మీద , కాంట్రవర్సీ సబ్జక్ట్స్ మీద పోస్టింగ్స్ రాసుకుని ఎన్ని కామెంట్స్ వచ్చాయో చూసుకుని , ఏ ఏ దేశాల నుంచి యెంత మంది వచ్చి పోతున్నారో లెక్కలు వేసుకుని , ఎంటిదంతా?
కీర్తి శేషులు డ్రామా లో అనుకుంటా యి చప్పట్లకే తిండి తిప్పలు మానేసి అహర్నిశలు కృషి చేసి వొక నటుడు తన జీవితాన్ని నటనకు ధార పోసేది అంటాడు ముఖ్య పాత్ర ధారి . . అలాగా యి కామెంట్ల ప్రశంసల కోసమే ఎంతో మంది బ్లాగర్లు తిండి తిప్పలు మాని కంప్యూటర్ కి తమ జీవితాన్ని ధార పోసేది .నాకు తెలిసి వొకే వొక అమ్మాయి తన మనసులో భావాన్ని , ఆ రోజు తనకు తారస పడిన వ్యక్తుల అంతర్ ముఖాల్ని ఏ మాత్రం దాపరికం లేకుండా రాసేది . ఆమె బ్లాగ్ లో వొకసారి రాత్రి నేను నా ఫ్రెండ్ నడుచుకుని రోడ్ మీద వెళుతుంటే ఎవడో వెదవ లం కొడుకు వచ్చి నా ఫ్రెండ్ గుండెల మీద వత్తేసి పారి పోయాడు అని రాస్తే దానికి కామెంట్ గా నీది వత్తలేదని బాధ పడుతున్నావా అంటూ కామెంట్ రావడం తో అప్పటినుంచి ఆమె కామెంట్ డిస అబెల్ చేసేసి తన మానన తను రాసుకుంటూ బ్లాగ్ అంటే తన పర్సనల్ డైరీ అని నిరుపించిన్డి(యి మద్య రాస్తోందో లేదో తెలిదు)
ఇంతకీ తను నా మనసులో మాట రాయమంటే ఎప్పటి నుంచో నా మనసులో వుండి పోయిన మాటలు బయటకు వచ్చేస్తున్నాయి.ఇంక విషయానికొస్తే ఆమె ని అలా వెన్నెల్లో ఆడపిల్ల లా ఉంచేసి యి సందేశాలతో సంతోషం గా ఉండడమా?లేక వొకే వొక్క సారి చూసేసి ఆ పైన chimatamusic పాథోస్ లో నా కిష్టమైన యి కింది పాటని వింటూ కళ్ళలో నీళ్ళు పెల్లుబుకు తుండగా ఆస్వాదిస్తూ ఉండడమా?సంతోషమా?సంవేదనా?
రానిక నీకోసం సఖి రాదిక వసంత మాసం
రాలిన సుమాలు ఏరుకుని
జాలిగా గుండెలు దాచుకుని
ఏ దూరపు సీమను చేరుకొని
వాకిటి లో నిలబడకు ఇంక నాకై మరి మరి చూడకు
ప్రతి గాలి సడికి తడ బడకు పద ద్వనులని పొర బడకు
కోయిల పోయెలే గూడు గుబులై పోయెలే
పగలంతా నా మదిలో మమతలు సెగలై లోలో రగులునులే
నిద్ర రాని నిసి నైనా నాకీ నిష్టుర వేదన తప్పదులే పోనిలే ఇంతేలే
గూడు గుబులై పోయేనులే .